Ik krijg best vaak de vraag of het nooit saai wordt al die huwelijken. Het is ten slotte toch elke keer wel ongeveer hetzelfde. Erg verrassend is het vaak niet. Voor een deel is het waar. Iedereen eet taart, elke bruid trekt een jurk aan en alle moeders raken geëmotioneerd. Een boeket voor de bruid, de kus, de ringen, de toost en de champagne.

​

Het mooie is wel dat elk mens anders is, iedere moeder anders huilt, en iedereen ergens anders woont. Ik kom op geweldige plekken en ontmoet telkens nieuwe mooie personen. Vind jij het erg als je weer taart krijgt op een verjaardagsfeest, of weer bier in de kroeg?

​

Maar ja, ik fotografeer ook graag voor mezelf. Het liefst de alledaagse kneuterigheid. Die kat op straat, een ijsje eten, bankjes in het park, de eenzame hond. Suggestieve fotografie, dat je niet ziet wat het verhaal is. Een verhaal dat je er zelf bij kan verzinnen als je dat wilt. 

​

Kortom, weer even iets heel anders, maar toch heel erg Amy.